PBG Gallery

 „Zdarzenia Natury Kosmicznej 01 Dr Agi Bali 2019 Wysogotowo PBG SA” - tak pisze artystka o swojej wystawie, która zachwyca kolorystyką, wielością i powtarzalnością zdarzeń malarskich i warta jest obejrzenia. 

 

  Wędrując nieraz poza samym czasem i przestrzenią spotykam właściwe sobie iluminacje świateł, mgieł, blasków, jaskrawych kontrastów  i ciepłych ludzkich porozumień. To rzeczywiście dla mnie ważne  w kontekście wsobnej metaforycznej refleksji nad sztuką i życiem, którą snuję, opowiadając sobie Dobre Słowa Życia... Jestem gdzieś pośrodku...   A może trochę z boku Wielkiego Oceanu zdarzeń i wydarzeń, wewnątrz harmonicznej całości Świata... Są w nim ludzie i bliskie osoby, którym uważnie przyglądam się i z którymi próbuję formułować więzy i kształty wzajemnych rozmów, emocji.

  Z uwagą też patrzę na płaszczyznę bajkowych obrazów i autorskich kolaży. Szukam życzliwych i wszechogarniających strumieni mojej akceptacji dla tak różnych napotkanych sytuacji i chwil... Owe twórcze płaszczyzny zdają się zagadywać jedne do drugich i opowiadają historie „Nie z Tej Ziemi”... Myślę, że one właśnie pozostają dotknięte moimi flamastrami, farbami, klejami, nożyczkami, pędzlami, czy rapidografem, bądź piórkiem i tuszem – w sposób dosłowny.

  Cieszę się, że zanurzyłam się dość głęboko w ten wymagający proces koncentracji i rozmyślania o kompozycjach, planach, strategii układów, ekspresji i wieloznacznych biomorficznych wątkach budowanych z form ejdetycznych. Są, jak ikony moich Bohaterek – Amazonek, które nie chcą w żaden sposób zdefiniować się otwarcie, co do własnej jasnej postaci, aczkolwiek są nimi bezwzględnie, niczym znaki z ukrytymi osobami, emocjami, wrażeniami, zebranymi ze świata organicznego – otaczającej nas Kosmicznej Natury. Dlatego te plastyczne relacje zawsze stają naprzeciw mnie. Bywają nostalgiczne i ciche a czasem radosne. Wówczas ochoczo podejmują swój temat zabawy, pląsów, mentalnej gry istnień.  

  Tak więc, dopóki będzie istniał na Ziemi – Człowiek, dopóty będzie się pytał o swoje granice i możliwości, bariery i progi, o własną transcendencję, poznanie tymczasowe i wieczne...

  Cieszę się, że po raz kolejny zbliżyłam się, jako malarka do ważnych pytań oraz istotnych kwestii, włączając w ten ruch też odbiorców, z którymi się jednam i bratam. Tak niewiele nam bowiem trzeba, aby zakosztować wspólnoty i jedności, skądinąd tak wiele czasem trzeba ciszy, aby ocalić swoją samotność... Myślę, że szczęściem jest poznawać ludzi – jako osoby jedyne i unikalne, przyjazne i niesterowne. Te osoby, dla których chce się wstawać wcześniej rano, wbrew nastrojom, pogodzie i humorom aury.

   Dobrze jest też czasem zatrzymać się, skoro nie można ruszyć już z miejsca, ani pognać do przodu, ani też uciec od swojego ogona przeszłości. To właśnie Lustro Naszej Historii Życia powoduje owe niezwykłe i oryginalne ludzkie wrażenia i zmienność percepcji. Jest więc nam miło, kiedy widzimy Świat Od Nowa, w jego demiurgicznej  i odtwarzającej swoją Boskość – Wiecznej Kosmicznej Naturze. A jako indywidualne świadome byty w Naszej Miłości zostaliśmy ukształtowani zatem wg wzorca Tej niezwykle głębokiej i wrażliwej Duszy Świata...